دخترم ، همه زندگی ما

دختر نازم بالاخره کلاس اول رو به پایان رسوند و سربلند شد و به صورت یه دختر باسواد از مدرسه اندیشه بیرون اومد ، جشن الفبای دخترم 21 اردیبهشت 94 برگزار شد ،اگرچه این جشن اونجوری که من می خواستم نبود ، مامانها رو دعوت نکردن و من تنها کسی از والدین بودم که در این جشن شرکت کردم اون هم به این دلیل که قرار بود تزئینات جشن رو انحام بدم           و معلم مهربونت خانم مختاری عزیز ...

سلام دختر نازمامان خوبی نفسم ، نمی دونی چقدر ناراحتم که از این روزهای تو چیزی نمی نویسم ، حالا این به کنار الان که نگاه می کنم مدتهاست نه ازت عکسی گرفتم و نه فیلمی می دونم که بعد حسرت این روزها رو می خورم و اینکه چرا بیشتر از کودکیت عکس ندارم همینطور که الان از نداشتن عکس از سالهای پیشترت ناراحتم آخه می دونی یکسال و ٢ ماهت بود که ما دوربینمون رو طی یک اتفاق ناراحت کننده از دست دادیم یعنی یه جور خیلی مرموزی گم شد ، نمی دونم کار کدوم خدا نشناسی بود اما هروقت یادم میاد که توی مدت یکسال و اندی که از اون قضیه گذشت و ما تونستیم دوباره دوربین بخریم ، خیلی  عکس ازت ندارم  دلم ازش میگیره و به خدا واگذارش می کنم  بعد...